24-05-2023, Ω/14:00′
Ηχηρή επιβεβαίωση ότι οι λαοί της Ευρώπης θα πληρώσουν βαριά τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης που προορίζονται κυρίως για τους επιχειρηματικούς ομίλους έδωσε η συζήτηση για τον «προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους ίδιους πόρους» στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου. Αποφάσεις που περιλαμβάνουν πρόσθετα προαπαιτούμενα μέχρι το 2027, τα οποία θα καλυφτούν μέσω της λεγόμενης «δημοσιονομικής σταθερότητας», που σημαίνει νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, κλιμάκωση της ακρίβειας, νέους «ίδιους πόρους» – φόρους και άλλα αντιλαϊκά μέτρα, μπήκαν στο τραπέζι. Οι αποφάσεις αυτές ψηφίστηκαν και από τους Έλληνες ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ και πάρθηκαν με γνώμονα την αύξηση του κόστους δανεισμού της ΕΕ και τη «διατήρηση της φερεγγυότητας και αξιοπιστίας της» να προσφεύγει στις αγορές ώστε να εξασφαλίζει «ζεστό» χρήμα που κατά κανόνα διοχετεύεται μέσω δανείων, επιχορηγήσεων κλπ σε μεγάλες επιχειρήσεις. Τη “νύφη” όμως, όπως διαφαίνεται, θα την πληρώσει και πάλι ο ελληνικός λαός ο οποίος βαδίζει σε μια νέα περίοδο θυσιών (έως το 2027 τουλάχιστον). Τα επιτελεία της ΕΕ διατυπώνουν την ανησυχία τους για την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού, αλλά και την εκδήλωση νέας οικονομικής κρίσης. Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξ’ αρχής δεσμεύεται ρητά στις «αγορές», μέσα σε αυτές και στα επενδυτικά funds, ότι με κάθε τρόπο και σε κάθε περίπτωση θα αποπληρωθεί το δάνειο του EURI. Η εκτίμηση ωστόσο ότι δεν επαρκεί ο προϋπολογισμός, σε συνθήκες που οι αναταράξεις του συστήματος κάνουν το χρήμα πιο ακριβό, ωθεί στην πρόταση αναθεώρησής του με αύξηση των ανώτατων ορίων του, ώστε «να αποφευχθεί μια κατάσταση στην οποία το αυξημένο κόστος δανεισμού του EURI θα μπορούσε να εξαντλήσει τα μέσα ευελιξίας και ενιαίου περιθωρίου το 2023 και το 2024». Και με βάση αυτό, για να έχουν «ευελιξία» στη στήριξη των ομίλων, ζητάει να προχωρήσει η επιβολή των νέων αντιλαϊκών ιδίων πόρων, ώστε «να προσαρμοστεί ο νέος προϋπολογισμός στις συνθήκες αστάθειας της αγοράς και αυξημένου κόστους δανεισμού». Συγκεκριμένα, εισηγείται:
1) Θέσπιση κοινής βάσης φορολογίας των επιχειρήσεων στην ΕΕ, μέσω της οποίας ουσιαστικά επιχειρείται λιγότερο ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση ανταγωνιστικών μονοπωλίων (κυρίως των ΗΠΑ, Κίνας, Ιαπωνίας κ.λπ.), που λόγω μεγέθους δεν εμπίπτουν στη συμφωνία του ΟΟΣΑ για φορολογικό συντελεστή 15%, προς όφελος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.
2) Πρόσθετους δασμούς σε εισαγωγές προϊόντων μονοπωλίων τρίτων χωρών όταν οι μισθοί τους είναι χαμηλότεροι από το όριο της φτώχειας, δηλαδή έναν συναγωνισμό εκμετάλλευσης, που ρίχνει στα τάρταρα την τιμή της εργατικής δύναμης. 3) Φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, που θα μετακυλιστεί από τους χρηματοπιστωτικούς ομίλους στους εργαζόμενους, οι οποίοι ήδη πληρώνουν υπέρογκες προμήθειες για κάθε τραπεζική συναλλαγή τους.
4) «Ευρωπαϊκό φόρο επί των κρυπτοστοιχείων» που και πάλι αποτελεί ένα μέτρο έμμεσου προστατευτισμού για αντίστοιχες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις στο σχετικό τομέα που υστερούν έναντι αυτών των ΗΠΑ, Κίνας.
5) Ψηφιακό φόρο στις μεγάλες πλατφόρμες.
6) Ιδίους πόρους για «είδη αποβλήτων πέραν των απορριμμάτων πλαστικών συσκευασιών», φόρο για τα βιολογικά απόβλητα και για τη «σπατάλη τροφίμων»!
Στο σύνολό τους πρόκειται για μέτρα που θα πλήξουν το εισόδημα του λαού είτε άμεσα είτε έμμεσα, καθώς οι οικογένειες της μικρομεσαίας τάξης θα κληθούν να πληρώνουν ακριβότερα τα προϊόντα που έχουν ανάγκη και παράλληλα θα επιβαρύνονται με διάφορα ονομαζόμενα «τέλη», «προμήθειες» κ.λπ., δηλαδή άμεσους και κυρίως έμμεσους φόρους.
Την ίδια ώρα, στην Αθήνα, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Στουρνάρας ξεκαθάριζε ότι ακόμα κι αυτές οι προεκλογικές εξαγγελίες περί επιστροφής των μισθών εκεί που ήταν 16 χρόνια πριν και με την ακρίβεια και τα «πράσινα» χαράτσια να σαρώνουν το όποιο εισόδημα, αποτελούν κίνδυνο για την οικονομία αφού «υπερβαίνουν τα δημοσιονομικά περιθώρια».
Συγκεκριμένα, σε συνέντευξη του στην «Ημερησία» ανέφερε: «Δεν υπάρχει ο δημοσιονομικός χώρος στην Ελλάδα για να χωρέσουν όλες αυτές οι εξαγγελίες που γίνονται προεκλογικά. Βεβαίως, καταλαβαίνω ότι προεκλογικά πολλοί λένε πράγματα τα οποία δεν πρόκειται να εφαρμοστούν (…) Πιστεύω ότι η νέα κυβέρνηση που θα εκλεγεί θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της χώρας και οι προγραμματικές δηλώσεις της θα είναι συνεπείς με τις συνθήκες δημοσιονομικής ισορροπίας (…) επίσης ότι θα προτείνει τις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις».
Δείχνοντας δε προς την κατεύθυνση μνημονίων που βρίσκονται μπροστά, είπε ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους «δεν μπορούμε αυτή τη στιγμή να κάνουμε παροχές του μεγέθους αυτών που προτείνονται είναι διότι από το 2024 θα έχουμε ένα νέο δημοσιονομικό πλαίσιο, το οποίο σήμερα δεν υπάρχει».
Σημείωσε επίσης πως «έχουμε ακόμα το υψηλότερο χρέος στην Ευρώπη ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Δεν έχουμε πάρει ακόμα επενδυτική βαθμίδα. Δεν έχουμε πετύχει ακόμα πρωτογενές πλεόνασμα – κυκλικά διορθωμένο – 2% του ΑΕΠ που απαιτείται για να εξασφαλίσουμε μακροχρόνια βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους».
Ενδεικτικά για το τι περιμένει τον λαό είναι και όσα έβαλε στη «θετική» μεριά της ζυγαριάς: Την «υπεραπόδοση της οικονομίας», τη «θετική επίπτωση του πληθωρισμού στους έμμεσους φόρους» και την «καλύτερη φορολογική συμμόρφωση».
Πράγμα που σημαίνει πως εν όψει και των επόμενων εκλογών καλό θα ήταν όχι μόνο να κρατάμε μικρό καλάθι όταν ακούμε για παροχές αλλά αντίθετα, να είμαστε προετοιμασμένοι για ακόμα χειρότερες μέρες.
Πηγή: zeidoron dtsoukas / imerodromos
