15-05-2022,Ω/23:30΄

Βασίλης Γιαννάκος: Η σιωπή των καρεκλών

«Στη Θεσσαλονίκη σήμερα 10 Ιουνίου 2022, εμείς οι θεσμικοί συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι – σύνεδροι του 24ου τακτικού πανελλαδικού Συνεδρίου της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. μέσα από έναν εποικοδομητικό και γόνιμο διάλογο και ύστερα από διήμερη ανταλλαγή απόψεων, θέσεων και προβληματισμών για την πορεία του Π.Σ., στο σύγχρονο και διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον που βιώνουμε, εγκρίνουμε το παρόν ψήφισμα…»

Με αυτές τις γραμμές ξεκινά το ψήφισμα που εγκρίθηκε από το σώμα του 24ου συνεδρίου της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. στη Θεσσαλονίκη μεταξύ 8-10 Ιουνίου, ολοκληρώνοντας τις εργασίες του ανώτατου συνδικαλιστικού οργάνου του ένστολου προσωπικού του Πυροσβεστικού Σώματος. Ενός συνεδρίου που κατά τα άλλα δεν θα άφηνε κανένα αποτύπωμα στην ευρύτερη κοινωνική σφαίρα, αν δεν συνέβαινε το αδιανόητο περιστατικό με την προβολή φωτογραφικού υλικού της χούντας!

Σε μια περίοδο όπως αυτή που διανύουμε, όπου οι πυροσβέστες έχουν υποστεί τεράστια μείωση στα εισοδήματά τους ενώ ταυτόχρονα έχουν δυσκολέψει δραματικά οι συνθήκες κατά την εργασία τους (με τις αμέτρητες ώρες προληπτικών επιφυλακών, τις διαρκείς μετακινήσεις κ.ά. τροποποιήσεις που ο ν.4662/2020 επέφερε στις ζωές τους), θα περίμενε κανείς πως το συνέδριο της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. θα ήταν μια πολύ «ζωντανή» διαδικασία, με εντάσεις και θυελλώδεις συζητήσεις. Μάλιστα, το πρόγραμμα εργασιών του συνεδρίου προέβλεπε αρκετό χρόνο για τοποθετήσεις συνέδρων, σε κάθε ημέρα εργασιών. Αντιθέτως όμως, η διαδικασία κύλησε με τρόπο που προσβάλλει την έννοια του συνδικαλισμού και την εμπιστοσύνη που οι συνάδελφοι έδειξαν στα πρόσωπα των εκπροσώπων που εξέλεξαν.

Την πρώτη ημέρα εργασιών, το πρόγραμμα -όπως μέχρις ενός βαθμού ίσως ήταν αναμενόμενο- δεν τηρήθηκε, λόγω της ακανόνιστης άφιξης των συμμετεχόντων, με αποτέλεσμα να υπάρξει ελάχιστος χρόνος για ομιλίες από συνέδρους. Την δεύτερη ημέρα των εργασιών, και ενώ η αίθουσα ήταν κατάμεστη κατά τους χαιρετισμούς των επισήμων (γεγονός που αποδεικνύει ότι η πλειοψηφία των συνέδρων πράγματι ήταν παρόντες), η συντριπτική πλειοψηφία των συνέδρων από όλες τις παρατάξεις εξαφανίστηκε από το μεσημέρι και μετά! Μάταια ανέμεναν εντός της αίθουσας οι σύνεδροι της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Πυροσβεστών, μαζί με περίπου 10 ακόμη συνέδρους από άλλες παρατάξεις, να προχωρήσει η διαδικασία και να υπάρξει κάποιος διάλογος.

Η κατάσταση συνεχίστηκε απαράλλαχτη και το πρωί της τελευταίας ημέρας των εργασιών. Καμία τοποθέτηση δεν έγινε, κανένας «εποικοδομητικός και γόνιμος διάλογος» και καμιά «διήμερη ανταλλαγή απόψεων, θέσεων και προβληματισμών για την πορεία του Π.Σ.». Όλες τις ώρες που προβλέπονταν για τοποθετήσεις συνέδρων, τόσο οι σύνεδροι όσο και το προεδρείο ήταν εξαφανισμένοι από το συνέδριο! Την ίδια στιγμή ωστόσο, τα κοινωνικά δίκτυα πολλών εκ των συνέδρων κοινοποιούσαν στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς σε λοιπές εξωσυνεδριακές δραστηριότητες στη Θεσσαλονίκη. Ο απερχόμενος πρόεδρος της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. εμφανίστηκε λίγο πριν την έναρξη της εκλογικής διαδικασίας, για να αναγνώσει το ψήφισμα του συνεδρίου, το οποίο «εγκρίθηκε»…από τις καρέκλες! Τελικώς, ω του θαύματος, όλοι οι σύνεδροι εμφανίστηκαν στην ώρα τους για την εκλογική διαδικασία ανάδειξης νέου Δ.Σ.

Αυτός είναι ο συνδικαλισμός που επιθυμούμε άραγε; Όλοι όσοι προτίμησαν την εξαφάνιση από την συζήτηση, τι θα μεταφέρουν στους συναδέλφους που τους εξέλεξαν με την ψήφο τους και που τους έστειλαν στη Θεσσαλονίκη με τη συνδρομή τους για να τους εκπροσωπήσουν; Στους συναδέλφους που βλέπουν την ατομική και οικογενειακή τους ζωή να τινάζεται στον αέρα από τα απανωτά πρόσθετα και τις έκτακτες μεταθέσεις, τι θα πούμε; Τη στιγμή που μεγάλη μερίδα πυροσβεστών -αλλά και της κοινωνίας γενικότερα- αδυνατούν να καλύψουν τις πλέον στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης, τι θα απαντήσουν ότι κατάφεραν όσοι «εκπροσώπησαν» τους συναδέλφους τους χαλαρώνοντας στις πρόσθετες παροχές του ξενοδοχείου την ώρα της προγραμματισμένης «διήμερης ανταλλαγής απόψεων»; Οι επικεφαλής των λοιπών παρατάξεων, που επί δύο ημέρες διαπίστωναν ότι οι σύνεδροι που εκλέχτηκαν μαζί τους απείχαν από τη διαδικασία, τι ενέργειες έκαναν ώστε να τιμήσουν την διαδικασία για την οποία βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη; Ακριβώς πριν την εξαφάνιση σχεδόν του συνόλου των συνέδρων της ΔΑΚΥΠΣ, η παράταξη διενήργησε συνεδρίαση κεκλεισμένων των θυρών. Δεν απόρησαν οι επικεφαλής της που σε μηδέν χρόνο «έχασαν» τους συνέδρους τους;

Στα περίπου 20 χρόνια που συμμετέχω στο συνδικαλιστικό κίνημα, ποτέ δεν έχω αισθανθεί τόση αναξιοπρέπεια και τόση ντροπή. Ακόμη κι αν η στάση της πλειοψηφίας δεν με αφορά ατομικά, με αφορά ως συνδικαλιστή και ως εργαζόμενο πυροσβέστη. Μοιάζει αδιανόητο στην εποχή που ζούμε και με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στις ζωές και τις εργασίες μας, συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι να κατανοούν τον ρόλο τους με τέτοιο τρόπο. Είμαι περήφανος που η παράταξη με την οποία αγωνίζομαι, τίμησε την εμπιστοσύνη των συναδέλφων που την προτίμησαν και πάλεψε με αξιοπρέπεια και παλικαριά για να αναδείξει τα προβλήματα των πυροσβεστών και να δημιουργήσει μια νησίδα σοβαρότητας. Δεν έχουμε πια την πολυτέλεια να δείχνουμε ανοχή απέναντι σε τέτοιες νοοτροπίες. Είναι καιρός επιτέλους να δούμε κατάματα την πραγματικότητα και να αντιμετωπίσουμε ως εργαζόμενοι την εκλογή των αντιπροσώπων μας με τη δέουσα σοβαρότητά και τιμιότητα. Γιατί η σιωπή των καρεκλών επιβάλλει τελικά τη σιωπή μας ως συνόλου.

Γιαννάκος Βασίλης, Υπαρχιπυροσβέστης, Μέλος ΔΣ ΕΥΠΣ Αττικής, Σύνεδρος ΠΟΕΥΠΣ, Εκλεγμένος με την Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών (ΕΑΚΠ)