Πανελλήνια Ένωση Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος

Π.Ε.Α.Π.Σ.

Μία φιλόξενη κυψέλη για όλους τους συνταξιούχους του Πυροσβεστικού Σώματος και τις οικογένειές τους.

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ..

04-02-2025, Ω/20:50′

Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΤΟ ΓΟΗΤΡΟ ΤΟΥ ΠΥΡΟΜΑΧΗΤΗ!

Της Αριστοθέας Λαζαρίδη*

Είναι πολύ δύσκολο να γράψει κανείς για την γοητεία που εκπέμπει η φωτιά μέσα στην καταστροφή της, για έντονα συναισθήματα συγκίνησης που δημιουργούνται κάθε φορά που ανεβαίνει η αδρεναλίνη στο άκουσμα του συναγερμού – στην «είσοδο» στο συμβάν, για την ικανοποίηση της προσφοράς προς την κοινωνία, όταν μάλιστα δεν απευθύνεται σε πυροσβέστες! Κι όμως είναι συναισθήματα αληθινά που τελικά μόνο συνάδελφοι πυροσβέστες θα μπορούσαν να νοιώσουν. Πολλοί το θεωρούν ένα είδος τρέλας!!! Μήπως είναι πράγματι έτσι;;;

Το έργο του πυροσβέστη (ας μου επιτραπεί να μην το θεωρήσω απλά επάγγελμα), είναι σαφώς ανεκτίμητο όπως είναι και η προσφορά του! Διακατέχεται όμως και από ένα μεράκι για τη «δουλειά» του, που αν δεν υπήρχε ίσως τα αποτελέσματα να μην ήταν τα προσδοκώμενα… Ο Έλληνας πυροσβέστης ειδικότερα, θεωρείται μοναδικός στο είδος του! Βάζει πάντα την ευημερία και το συμφέρον των άλλων πάνω από το… δικό του (όμως αυτό δεν είναι απολύτως σωστό…). Σε κάθε περιστατικό, βλέπει κανείς, έμπρακτα την έννοια της συντροφικότητας και της πίστης στην Υπηρεσία του αλλά και τη χώρα μας.

Παλαιότερα όταν ακούγαμε ότι κάποιος είναι πυροσβέστης, θεωρούσαμε ότι είναι ο επαγγελματίας που «κατεβάζει γατάκια από τα δέντρα». Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά κι αυτό όχι γιατί εκλείψαν τα γατάκια ή/και τα δέντρα! Απλά τα περιστατικά στα οποία επεμβαίνει ο πυροσβέστης σήμερα δεν έχουν «όριο» και απλώνονται σε «άπειρες καταστάσεις»…

Τέτοιες καταστάσεις περιλαμβάνουν, (χωρίς να περιορίζονται), συμβάντα με επικίνδυνα υλικά (διαρροές υγρών, αερίων κλπ, πυρκαγιές & εκρήξεις χημικών υλικών, ακόμα και σε τρομοκρατικές ενέργειες), συμβάντα εκτεταμένων φυσικών κινδύνων – καταστροφών (σεισμοί, πλημμύρες κλπ.), επεμβάσεις σε τροχαία ατυχήματα και κάθε είδους διασώσεις από στεριά, θάλασσα και αέρα…

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Ελλάδος, υπάρχουν ορισμένες εξειδικευμένες ομάδες επέμβασης, εξοπλισμένες με κατάλληλο εξοπλισμό, όπως ομάδες επέμβασης σε συμβάντα με επικίνδυνα υλικά (Hazardous Materials Empergency Response), ομάδες καταδύσεων (Fire Dept. Divers), ομάδες αλπινιστών (Repelling team) κ.λπ. Οι ομάδες αυτές συνήθως, ανήκουν στις γνωστές σε όλους μας Ε.Μ.Α.Κ που αποτελούν υπηρεσίες της Π.Υ. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε κάθε περιστατικό όπου εμπλέκονται συμβάντα όπως τα προαναφερόμενα, δεν επιχειρούν οι Υπηρεσίες (Σταθμοί) που βρίσκονται πιο κοντά στην περιοχή που έχει προκληθεί το συμβάν. Αναγνωρίζει λοιπόν κανείς ότι σε κάθε είδους περιστατικό οι ευθύνες του πυροσβέστη είναι τεράστιες, όπως είναι και οι κίνδυνοι που διατρέχει…

Και σε εμπόλεμη ακόμη περίοδο μπορεί να είναι τεράστια η συμβολή του πυροσβέστη. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι πυροσβέστες, που πιθανώς θα ενταχθούν σε πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, θα επανδρώσουν πολεμικούς πυροσβεστικούς σταθμούς. Η γνώση και πείρα τους, μεταξύ άλλων και σε χημικά υλικά, εκρηκτικά κ.λπ., μπορεί να συμβάλλουν πολύ ουσιαστικά στην πολιτική άμυνα.

Τρανταχτό παράδειγμα αποτελούν οι επεμβάσεις των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών της Σερβίας κατά τους βομβαρδισμούς του 1999. Πιο συγκεκριμένα, σε σημαντικά κτίρια, όπως το κτίριο της Ραδιο – Τηλεόρασης (RTS), όπου στεγάζονταν το τμήμα μεταδόσεων (Master) στο Βελιγράδι (23 Απριλίου του 1999, στις 02:06 τα ξημερώματα), ήταν εξαιρετικά σημαντική η άμεση επέμβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων, όχι μόνο για την κατάσβεση της πυρκαγιάς που προκλήθηκε αλλά κυρίως για τη διάσωση εγκλωβισμένων και τραυματιών. Κατά τη διάρκεια αυτής της επέμβασης, ήχησε εκ νέου συναγερμός για νέα αεροπορική επίθεση στην περιοχή. Οι πυροσβέστες δεν κατέφυγαν σε καταφύγια, απλά απομακρύνθηκαν σε ΜΙΚΡΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ, προκειμένου να τελειώσουν οι βομβαρδισμοί και να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για κατάσβεση και διάσωση… Αντίστοιχη άμεση ανταπόκριση των Σέρβων πυροσβεστών ήταν και κατά τους βομβαρδισμούς των διυλιστηρίων, ενώ ταυτόχρονα εκείνη την περίοδο είχαν να αντιμετωπίσουν και μεγάλο σεισμό!

Κατά τους βομβαρδισμούς επλήγησαν 25.000 κτίρια, όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις, 14 αεροδρόμια, δύο διυλιστήρια, το 1/3 των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, σχεδόν όλα τα εργοστάσια της χώρας, 595 χιλιόμετρα σιδηρογραμμών, 470 χιλιόμετρα ασφαλτοστρωμένων οδικών αρτηριών, 44 μεγάλες γέφυρες εκ των οποίων οι 38 καταστράφηκαν ολοσχερώς. Σε ΟΛΕΣ τις ανωτέρω περιπτώσεις οι πρώτοι που έσπευσαν ήταν οι ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ των τοπικών Πυροσβεστικών Σταθμών. Αυτό που μου έκανε όμως τη μεγαλύτερη εντύπωση (ακόμα και σε συνθήκες πολέμου, που γνώριζαν ότι μπορεί να μην επιστρέψουν (;;!!)) , ήταν ο απαράμιλλος επαγγελματισμός αυτών των ανθρώπων και η χρήση των Μέσων Ατομικής Προστασίας τους…..!

Με τον έμφυτο ενθουσιασμό του ο Πυροσβέστης, γενικά και την αποδεδειγμένη πια αυτοθυσία του, αισθάνεται έτοιμος να αντιμετωπίσει τα πάντα έστω και αν αυτό σημαίνει ότι πολλές φορές δεν λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας για τον εαυτό του και για τους άλλους, ή δεν έχει εξειδικευθεί όπως θα έπρεπε, ιδιαίτερα σε επικίνδυνα συμβάντα…. Ίσως τα θέματα αυτά να θεωρηθούν τετριμμένα ή πιθανώς κοινότυπα. Δεν είναι όμως!

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι πυροσβέστες σ’ όλο τον κόσμο είναι κυρίως η άγνοια του κοινού για το δύσκολο έργο του πυροσβέστη και η έλλειψη συνεργασίας πολλές φορές που δείχνουν, τόσο το ευρύ κοινό, όσο και τα μέσα ενημέρωσης.

Ο πυροσβέστης έρχεται πρώτος σε κάθε περιστατικό… Όμως και η ασφάλειά του θα πρέπει να έρχεται ΠΡΩΤΗ… Το «παιχνίδι» έχει και κανόνες οι οποίοι δεν πρέπει «επ’ ουδενί λόγω» να καταπατούνται… ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ όπως αυτός προστατεύει τον πολίτη, σε κάθε δύσκολη συγκυρία. Η σωστή εκπαίδευση (αρχική και «δια βίου»), η έμφαση στην ΑΣΦΑΛΕΙΑ του στον τόπο του συμβάντος (το σημαντικότερο στοιχείο) κυρίως δε ως προς τη χρήση Μέσων Ατομικής Προστασίας, είναι προαπαιτούμενα για κάθε ασφαλή και αποτελεσματική «επιχείρηση».

Σ’ αυτό συμβάλλει όχι μόνο η κατανόηση του έργου του πυροσβέστη γενικότερα και η συνεργασία μαζί του από όλους μας, αλλά και ο σεβασμός απέναντί στον ίδιο και το έργο του…

Ας μη ξεχνάμε ότι:

Σε κάθε φάση της ζωής μας και κυρίως για τον πυροσβέστη που επιχειρεί:

Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΠΟΣ  ΣΚΕΠΤΕΣΘΑΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΥ ΖΕΙΝ!!!

* Η Αριστοθέα Λαζαρίδη είναι Χημικός Πυρομηχανικός και (για πολλά χρόνια) δίδαξε στις Σχολές Αξιωματικών της Πυροσβεστικής μας Ακαδημίας

Related Articles

Stay Connected

567ΥποστηρικτέςΚάντε Like

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ