Και όμως δεν πρόκειται για αστείο!!! Εντάσσεται και αυτό στη λογική της κατάργησης κάθε δικαιώματος που ισχύει στον υπόλοιπο Δημόσιο τομέα. Στην εξοικονόμηση των απαραίτητων οργανικών θέσεων που λείπουν από το Πυροσβεστικό Σώμα με παράλληλη οικονομική επιβάρυνση στις πλάτες των κακοπληρωμένων υπαλλήλων του Πυροσβεστικού Σώματος. Και όχι μόνον αυτό. Ανοίγει και τους “ασκούς του Αιόλου” για εφαρμογή και σε άλλους κλάδους του υποστελεχωμένου Δημόσιου τομέα. Και όλα αυτά με το “αριστερό!!! πρόσημο” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Το νομοθέτημα που ανέτρεψε όμοιο (Π.Δ 3/2014) που χορηγούσε κανονικά άδεια ανατροφής τέκνου είναι το Π.Δ 82/2016 (Α΄153)Τροποποίηση και συμπλήρωση διατάξεων του Κεφαλαίου Δ’ του Π.δ. 210/1992 «Κωδικοποίηση διατάξεων Προεδρικών διαταγμάτων του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος» (Α’ 99).

Συγκεκριμένα: ….7) Η παράγραφος 6 του άρθρου 103 Α του Π.δ. 210/1992 «Κωδικοποίηση διατάξεων Προεδρικών διαταγμάτων του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Πυροσβεστικού Σώματος» (Α΄ 99), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Π.δ. 3/2014 (Α΄ 6), αντικαθίσταται ως ακολούθως: «6. Σε όλες τις προαναφερόμενες περιπτώσεις η άδεια ανατροφής τέκνου, ολόκληρη ή μέρος αυτής, εξαντλείται αποκλειστικά μέχρι τη συμπλήρωση του τετάρτου (4) έτους του τέκνου, με τη ρητή εξαίρεση της υιοθεσίας τέκνου και δεν χορηγείται κατά το χρονικό διάστημα από την 15η  Ιουνίου έως και την 15η Σεπτεμβρίου έκαστου έτους, λόγω αυξημένων επιχειρησιακών αναγκών της αντιπυρικής περιόδου. Σε περίπτωση που η ανωτέρω άδεια έχει χορηγηθεί, πλην όμως δεν έχει εξαντληθεί η διάρκεια αυτής πριν την 15η Ιουνίου, τότε η χορήγηση της αναστέλλεται κατά το χρονικό διάστημα από την 15η  Ιουνίου έως και την 15η Σεπτεμβρίου και μετά την παρέλευση αυτού, συνεχίζεται ύστερα από αίτηση του δικαιούχου υπαλλήλου, η όποια υποβάλλεται αποκλειστικά μέχρι τη συμπλήρωση του τετάρτου (4) έτους του τέκνου».

Το άρθρο 21 παράγρ. 1 του Συντάγματος θέτει υπό την προστασία του Κράτους την οικογένεια ” ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους” καθώς και το γάμο, τη μητρότητα και την παιδική ηλικία. Στη διάταξη αυτή συντρέχουν και συνυπάρχουν ατομικά δικαιώματα αλλά και θεσμικές εγγυήσεις. Εξάλλου κατά το άρθρο 25 παράγρ.1 εδάφ. δ΄ του Συντάγματος, προβλέπεται ότι “οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα πρέπει να προβλέπονται απ΄ ευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού…”

Το άρθρο 53 του Ν. 3528/2007 (Α΄26) Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. περιλαμβάνει ρυθμίσεις για τη στήριξη ουσιαστικά της μητρότητας με τις προβλεπόμενες διευκολύνσεις και την άδεια ανατροφής τέκνου. Σημειωτέον ότι αυτή επεκτάθηκε και στην ΕΛ.ΑΣ και στις Ε.Δ χωρίς απαράδεκτους (!!!) απαγορευτικούς χρονικούς προσδιορισμούς “λόγω αυξημένων επιχειρησιακών αναγκών”

Αναρωτιέται κανείς, πως ένα τέτοιο αντισυνταγματικό νομοθέτημα που έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την προστασία της οικογένειας “πέρασε” από τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή (νομοτεχνική και επιστημονική επεξεργασία). Αναρωτιέται κανείς αν υπήρξε Πρακτικό Επεξεργασίας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για τη συνταγματικότητα και τη νομιμότητα έκδοσης, σύμφωνα με την παράγρ. 1 περίπτωση δ του άρθρου 95 του Συντάγματος και  ποια ήταν η γνωμοδότησή του; 

Βέβαια για …διαδικασία διαβούλευσης ούτε λόγος.

Π.Δ 3/2014 (Α΄6)      %cf%80-%ce%b4-3-2014

Π.Δ 82/2016 (Α΄153) %cf%80-%ce%b4-82-2016