03-02-2024, Ω/17:35′
Γιατί κάνω κατάληψη στο σχολείο μου; Ρωτήστε τον Δήμο…
“Έλα να με βοηθήσεις γιατί είμαι στην τρίτη Λυκείου και αγωνιώ και είναι Φλεβάρης και είμαι στη δεύτερη κατάληψη σε τρεις μήνες και με αχρηστεύουν”.
Μια επιστολή που εξηγεί πολλά πράγματα για τους “ληστές που κλέβουν μπακάλικα” -όπως αποκάλεσε ο Πρωθυπουργός τους καταληψίες σε μια ατυχή παρομοίωση… – έλαβε και δημοσιεύει ακολούθως το alfavita.gr
Η επιστολή προέρχεται από μαθήτρια (τα στοιχεία της στη διάθεσή μας) του υπό κατάληψη ΕΠΑΛ Ωρωπού, η οποία μάλιστα έχει μια ιδιαιτερότητα: Είναι και μητέρα παιδιού που πηγαίνει στο ίδιο σχολείο. Όπως τονίζει μάλιστα, η επιστολή της είναι μια κραυγή αγωνίας των μαθητών του ΕΠΑΛ.
Προτού λοιπόν βιαστούν μερικοί να μιλήσουν για παράνομες πράξεις, και να εξισώσουν τόσο αστόχαστα με εγκληματίες φοιτητές και μαθητές που κάνουν καταλήψεις, ας κατανοήσουν ότι οι καταλήψεις στην εποχή που ζούμε δε γίνονται πια για πλάκα ή για να χαθούν μαθήματα ή για επαναστατική γυμναστική, αλλά γιατί υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στην εκπαίδευση, όλων των βαθμίδων δυστυχώς…
Και η αστυνομία με τους εισαγγελείς που τόσο εύκολα σπεύδουν στις καταλήψεις, ας βρουν πρώτα τους πραγματικούς εγκληματίες προτού ασχοληθούν με τους μαθητές και τους φοιτητές.
Ακολουθεί αυτούσια η επιστολή της Μ.Κ
Θα μπορούσα να μιλήσω για το ΕΠΑ.Λ. Μαρκοπούλου Ωρωπού.
Αλλά αυτό το κωδικοποιημένο όνομα Σχολείου είναι συνυφασμένο πανελλαδικά με φωλιά αλητείας, μαθησιακών δυσκολιών και “αποφευγάκηδων” της Γενικής Εκπαίδευσης.
Γι αυτό θα μιλήσω για τα Επαγγελματικό Λύκειο, του καλλικρατικού Δήμου Ωρωπού. Ένα παρατημένο στην τύχη του Σχολείο, όπου με την θεωρία της ύπαρξης στοιχειωδών και στο όριο γραφικών υλικών, οι αρμόδιοι θεωρούν ότι θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι.
Έτσι λοιπόν, εμείς οι μαθητές, καταλάβαμε πως η συνεννόηση είναι ασύμβατη.
Αφού επίσης κατανοήσαμε βαθιά, πως, όσες φωτοτυπίες με φωτογραφίες από γυαλόχαρτα να έχουμε δεν μπορούμε να τρίψουμε το έλασμα και όσα χρωματιστά στραβοκατσάβιδα κι αν ζωγραφίσουμε, σε ό,τι origami σχέδιο και να τα καλλιτεχνήσουμε… βίδες δεν βιδώνουν.
Αν λοιπόν εγώ βγω ως ψυκτικός στην αγορά και δεν έχω ξαναδεί φρέον θα του πω του πελάτη: ρώτα τον Δήμο Ωρωπού;
Αν πάω να φτιάξω την εγκατάστασή σου και σε ανατινάξω, γιατί οι μπρίζες που φέρνουν οι δάσκαλοι από την τσέπη τους δεν φτάνουν, θα σου πω: ρώτα τον Δήμο Ωρωπού;
Αν αντί να σου προγραμματίσω τον υπολογιστή στον κρασάρω, θα σου πω: ρώτα τον Δήμο Ωρωπού;
ΟΧΙ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΈ ΜΟΥ.
Έλα μαζί μου, τώρα να ρωτήσουμε τον Δήμο Ωρωπού!!!
“Γιατί δεν έχω υλικά να κάνω το μάθημά μου;”
Έλα να με βοηθήσεις γιατί είμαι στην τρίτη Λυκείου και αγωνιώ και είναι Φλεβάρης και είμαι στη δεύτερη κατάληψη σε τρεις μήνες και με αχρηστεύουν!
Έλα… γιατί ακόμη κι αν τελικά, από το όνειρο παραιτηθώ πρόωρα, είναι δικαίωμά μου να ζήσω μια αξιοπρεπή πραγματικότητα!
Ένας μαθητής από αυτούς που απ’ ότι φαίνεται, δεν έχουν σημασία…
alfavita.gr
